Wat krijg je als je Nederlands best geklede jazzband en gitaar-gigant Anton Goudsmit samen laat surfen? Juist ja: een sonische tsunami vol rollende jazzgolven en riffs met zand in de groeven. Donderdag 8 juli presenteren de mannen hun plaat ‘Go Surfing’ in BIRD. Voordat het zover is vragen ze elkaar het hemd (of wetsuit?) van het lijf.

BRUUT!: Wie zijn jouw grote gitaarhelden? 

Als kind vond ik Elvis Presley (zijn eerste periode) te gek! Ik wist toen nog geeneens dat Scotty Moore op die platen speelt! Ook leerde ik al heel jong, bij een vriendje met hippieouders, Jimi Hendrix kennen. Hij is te gek! Later in mijn jeugd kwamen John Scofield en Mike Stern erbij. Rond mijn puberjaren luisterde ik vooral naar Weather Report die bijna nooit met gitaristen speelden maar zo leerde ik wel Wayne Shorter kennen en dus Miles Davis. Tijdens mijn studiejaren, leerde ik Bill Frisell kennen en hij is nog steeds één van mijn favorieten. 

B: Met wie zou je nog wel eens willen samen werken?

Als ik gevraagd zou worden door een héle grote internationale jazz’jongen’ die maanden op tour wil gaan, dan zou ik zeker ja zeggen. Dat zou ik nog wel eens willen meemaken. Maar om dat te kunnen doen, moet je welecht fysiek in topvorm zijn en alles goed voor elkaar hebben. Hoe spannender de muziek, hoe beter.

B: Wat vind jij zo leuk aan ons? 

Ik vind alles leuk aan BRUUT! Vooral dat jullie zo onwijs goed kunnen spelen. Als band voelen jullie mekaar zo goed aan en ook individueel zijn jullie alle vier echt topmusici. De uitnodiging om met jullie te touren maakte mij echt gelukkig!

B: Als één van van Nederlands succesvolste (jazz)gitaristen speel je met heel veel verschillende projecten en ben je aardig in verschillende stijlen thuis. Hoe doe je dat, zo veelzijdig zijn, en wat betekent dat voor jou?

Ik weet niet beter. Ik ben eigenlijk al vanaf het begin op deze manier bezig. Ik geef ook geen les dus ik moet wel heel veel optreden om te overleven. Vandaar dat ik allemaal projecten doe en met veel verschillende bands samenwerk, daar word je vanzelf veelzijdig van. Ik ben ook blij dat ik eigenlijk allleen maar samen met mensen speel die ik ook echt te gek vind.

B: Hoe onderscheidt zich onze manier van surf spelen met de traditionele manier?

Er is niet echt een traditionele manier, er is bijzonder veel verscheidenheid. Wij zijn gewoon één van de variaties die je krijgt als je BRUUT! en Anton Goudsmit bij mekaar zet. Gemeenschappelijke noemer is natuurlijk wel de enorme dot galm op de gitaar en er wordt wel vaak gebruik gemaakt van dezelfde grooves.

B: Wanneer was jouw eerste keer in BIRD en hoe was dat?

Dat weet ik niet meer precies , maar ik herinner mij nog wel de show tijdens de release party van het album ‘Untouchable’ van en met Kim Hoorweg. Dat was een volle bak en we samen met Yoran Vroom, Niels Broos en Glenn Gaddum te gek hebben gespeeld!

BIRD geeft mij echt het gevoel dat ik in een moderne jazzclub ben. Dat gevoel geeft me vleugels. 

B: Als je geen gitarist zou zijn, wat was je dan gaan doen?

Dan was ik nu stinkend rijk geweest en waarschijnlijk president van een groot land.

B: Wat is het meest hilarische wat je ooit hebt meegemaakt bij een optreden? 

Dat mijn shirt in de fik vloog omdat mijn brandende peuk daarin viel, waardoor ik in paniek met versterker (met galmveer) en al omviel.. Ook heb ik een keer vlak voor het spelen een flesje Bohemiaanse absynth opgedronken met een rietje. Daar weet ik niet veel meer van..

“BIRD geeft mij echt het gevoel dat ik in een moderne jazzclub ben. Dat gevoel geeft me vleugels.”

Anton: Wat is jullie relatie met Rotterdam – hoe is het voor jullie om hier te spelen?

Rotterdam is voor ons serieus één van de leukste plekken op aarde (!) om op te treden – en dat zegt wat, aangezien we in Amsterdam gebaseerd zijn! We hebben hele goeie herinneringen aan shows op De Parade, De Doelen, LantarenVenster, North Sea Jazz en natuurlijk de openingsnacht van BIRD! Wat een eer om daar te hebben mogen spelen, en wat een eer dat we na zoveel jaar nog steeds langs mogen komen. BIRD heeft een speciaal plekje in ons hart en we komen er altijd heel erg graag.

A: De plaat die we samen hebben opgenomen, ‘Go Surfing’ bevat 11 tracks. Op welke track zijn jullie het meest trots en waarom?

Het is altijd lastig om te zeggen welke je favoriet is, maar die hebben we natuurlijk wel. Ons lievelingsstuk is ‘Brant!’. Het is letterlijk ons ‘kindje’ van de plaat: het is de enige track op het album dat we samen met jou hebben geschreven!

A: We hebben deze plaat laten mixen door producer en gitarist Paul Willemsen. Hoe is zijn invloed terug te horen op het album?

Paul weet als geen ander hoe je de jaren zestig op een smaakvolle manier moet vermengen met de sound van nu. Het album klinkt vuig en vies en staat vol met energie! 

A: Hebben jullie al plannen voor een volgende plaat?

We zijn alweer heel druk bezig met brainstormen en repeteren. We willen in juni alweer de studio induiken om samen met Paul Willemsen een supervette plaat te maken.

A: Jullie hebben de afgelopen jaren over de hele wereld gespeeld. Als jullie één optreden zouden moeten kiezen dat een grote indruk heeft achtergelaten, welke zou dat dan zijn en waarom?

Ons eerste optreden op North Sea Jazz was zeker één van de hoogtepunten! Daarnaast hebben we hele goede herinneringen aan onze show op het Tokio Jazz Festival en het jazzfestival van Ouagadougou. Het absolute hoogtepunt voor ons is nog steeds ons allereerste optreden ooit. Het was een show in De Melkweg. We waren letterlijk nog maar drie dagen een band en speelden de zaal plat. Die zullen we nooit meer vergeten!

A: Jullie hebben in het verleden al vaker samengewerkt met andere artiesten; Wilfried de Jong, Benjamin Herman en Steffen Morrison. Staan er nog andere artiesten op jullie wensenlijstje voor samenwerkingen? 

Onze grootste droom is nog steeds de muziek schrijven voor onder een film van Quentin Tarantino. Als het goed is gaat hij nog 1 film maken, dus dit moet hem worden. Mocht dat niet lukken dan gaan we voor een jazzalbum met Justin Bieber. 

“We waren letterlijk nog maar drie dagen een band en speelden de zaal plat.”

A: Jullie hebben als BRUUT! inmiddels 6 platen uitgebracht. Hoe is jullie sound veranderd door de jaren heen?

We klinken, vergeleken met onze eerste plaat, een stuk vuiger! Ook is ons zwaartepunt van jazz iets meer verschoven naar andere stijlen zoals rock en boogaloo. Maar we zullen onze jazzkant nooit opgeven! Ookweten we tegenwoordig hoe we met minder informatie meer effect kunnen creëren. We spelen tegenwoordig 1000 noten minder per seconde.

A: Wij gaan gelukkig samen nog even touren. Wat staat mensen te wachten die naar ons concert komen luisteren?

Een anderhalf uur durende energiebom, gevuld met vette surf grooves, versurfde meezingers en 5 zwetende gasten die er zin in hebben. En vergeet onze uitgelichte BBQ-schalen niet!