“Nicolay” is een soort van ver-Amerikanisering van mijn derde voornaam, Nicolai. Dat leek mij jaren geleden vanuit internationaal oogpunt een goede keuze, en het is blijven hangen.

Als eerste moet ik dan Prince noemen, en in de context van beats maken met name Jay Dee/J. Dilla. Verder zijn groepen als 4hero en Jazzanova zeer invloedrijk geweest.

Wanneer was de eerste keer dat jij en Phonte elkaar in levenden lijve hebben ontmoet? En hoe was die ontmoeting?

De eerste keer was grappig genoeg in Amsterdam, in april 2004. Ons eerste album Connected was toen alweer een paar maanden af, en stond op het punt van uitkomen. Na een valse start eerder in het jaar kwam Phonte met zijn toenmalige groep Little Brother voor het eerst naar Europa, en onze eerste ontmoeting was een paar uur voor hun show in Paradiso. De ontmoeting zelf was vrij relaxed, we hadden eigenlijk het gevoel alsof we elkaar al jaren kenden.

Heb je nooit de behoefte gehad om tijdens het maken van je eerste album meer contact met Phonte te hebben dan alleen via het internet?

Nee, niet echt. Hoewel we tijdens die eerste fase inderdaad alleen op het internet waren aangewezen, hadden we erg intensief contact, zeker als je bedenkt dat dit nog voor Facebook was, of Gmail, of iPhones. Onze communicatie verliep aanvankelijk via de message boards op Okayplayer, en later via AIM (AOL Instant Messenger) en e-mail. Maar we hadden geen van beiden het gevoel dat er iets “miste” omdat de omstandigheden waren zoals ze waren. We hadden al vrij snel een comfortabele en efficiënte manier van werken gevonden die ook nog eens enorm productief bleek.

Hoe was het om te horen dat jullie track ‘Daykeeper’ genomineerd werd voor een Grammy Award?

Het duurde even voordat ik het geloofde. Ons tweede album Leave It All Behind was uitstekend ontvangen maar we hadden geen van beiden rekening gehouden met erkenning op dat niveau. Voor mij persoonlijk was het erg bijzonder om dat niveau als Nederlander te bereiken. Een Grammy is natuurlijk toch de meest prestigieuze muziekprijs, en met name voor onze families en vrienden was het een mooi moment om te vieren. Onze achterban was er bijna nog trotser op dan wij.

Wat is je favoriete nummer van The Foreign Exchange, en waarom?

Dat is een beetje een wat-is-je-favoriete-kind-vraag, het verschilt van dag tot dag en het is onmogelijk om er specifiek één uit te lichten. Maar ik heb wel een persoonlijk favorietenlijstje. Ik ben erg gesteld op ‘Daykeeper’, niet alleen vanwege de Grammy-nominatie maar met name omdat dat nummer voor ons echt een totaal nieuw muzikaal begin was. Op het nieuwe album, Love In Flying Colors, staat een track waar ik erg van houd, ‘When I Feel Love’. Dat album was voor ons de eerste keer dat we met “echte” strijkers werkten en het resultaat was ronduit magisch.

Produceer of tour je liever?

Ik beschouw mijzelf in eerste instantie als studio-dier, maar voor een musicus is er geen betere ervaring dan oog in oog met je publiek te staan.

Wat is het gekste wat je ooit is overkomen op één van je tours?

De gekste dingen kan ik hier niet herhalen, maar een van de meest bizarre ervaringen is ongetwijfeld onze show in Toronto in 2009. Bij de grensovergang met Canada werd eerst onze eigen drummer tegenhouden, en vervolgens ook Dwele’s drummer die we als vervanger hadden gecharterd. Dus moesten we een uitverkochte show in Toronto spelen met een lokale drummer die we een uur voor de show pas wisten vast te leggen. Deze drummer had nog nooit een noot van onze muziek gehoord, maar speelde de sterren van de hemel. Zo zie je maar.

Waar houd je je mee bezig als je geen muziek aan het maken bent?

Als ik zelf geen muziek aan het maken ben houd ik mij met name bezig met het wel en wee van de business, waaronder bijvoorbeeld ons eigen label valt. We zijn 100% independent, wat dan ook letterlijk betekent dat we echt alles in eigen beheer doen, van boekingen tot persen van cd’s en alles daartussen. Dat levert naast de muziek natuurlijk een flinke berg extra werk op, maar ik zou het niet anders willen.

Hebben jij of Phonte rare gewoontes waarvan je er wel één aan ons wilt verklappen?

Ik kan niet voor Phonte spreken, maar volgens mij heb ik zelf uitsluitend rare gewoontes. Maar wat voor een ander normaal is, is voor mij dan weer raar.

The Foreign Exchange in BIRD

The Foreign Exchange speelt zondag 28 september in BIRD.
Meer info vind je hier: www.bird-rotterdam.nl/agenda/foreign-exchange