Iedere maand neemt BIRD een kijkje in de platentas van een muzikale soulmate. Dit keer is Nona aan de beurt. Ze is nog in haar vroege twenties, maar heeft nu al de warme, rauwe stem van een doorgewinterde vocaliste. Van guilty pleasures tot haar grootste voorbeelden: we vroegen haar het hemd van het lijf.

Welke nummers werden er vroeger bij familiefeestjes gedraaid en aan welke heb je dierbare herinneringen?

Thunderstruck van ACDC, Isn’t She Lovely van Stevie Wonder, Just A Gigolo van Louis Prima, Fleetwood Mac, Jimi Hendrix, Buena Vista Social Club, Motörhead, Cesária Evora… Ik kan eigenlijk oneindig doorgaan.

Wat was de eerste plaat of single die je kocht?

Eerlijk gezegd, kan ik me dat moment gewoon echt niet herinneren. Ik luisterde mee naar wat er waar dan ook werd gedraaid. Wel vroeg ik of ik cd’s van bijvoorbeeld Destiny’s Child, Christina Aguilera of Beyoncé mocht hebben.

Wat waren jouw rebelse anthems? Of, als je puberteit niet zo rebels was, met welke nummers sloot je jezelf op in je kamer?

Soms met Audioslave of Soundgarden, dan weer met Opgezwolle en Gang Starr en soms ging ik een rondje rijden met Rage Against The Machine keihard aan.

Heb je weleens kippenvel gekregen tijdens een optreden? Zo ja, waar? En welk nummer speelde je?

Ja, regelmatig. Ik denk misschien dat ik dat bij elk nummer wel een keer gehad heb. Maar Albatross blijft voor mij het meest speciaal bij mijn optreden.

Wat is je guily pleasure, een nummer waarvan je liever niet openlijk toegeeft dat je het graag luistert (maar het komt desondanks toch in de playlist terecht)?

Guilty pleasures bestaan niet. Wat je vet vindt, vind je vet!