Denk je bij het woord singer-songwriter nog steeds aan zo’n dude die op het strand gevoelig ‘Wonderwall’ op zijn gitaar tokkelt, terwijl de rest rondom het kampvuur wenst dat hij elders is (we all know this guy)? Dan is het nú het moment om deze gedachte bij te sturen. Enter Gerson Main. Zijn aanstekelijke liedjes gaan over twerkende meiden (en dat dat niet zo goed voelt), dorst in drank, veel drank, en dj’s die maar geen normale plaat opzetten.

Hersenkronkels en boze brieven

Gerson Main, 28 jaar, is pas sinds anderhalf jaar singer-songwriter. Gitaar leerde hij spelen van zijn pa. Niet per se omdat hij zo graag ingewikkelde stukken wilde spelen, maar gewoon om meisjes te versieren. Dat lukte maar half, maar muziek begon Gerson steeds serieuzer te nemen. Hij probeerde verschillende muziekopleidingen uit. Niets voor hem, zo bleek, en zonder diploma maar mét grootste plannen begon hij op te treden met Jayh, Keizer, Dio, Akwasi en Sarah-Jane. Maar het verlangen eigen muziek te maken werd steeds groter. Hij begon steeds vaker gekke hersenkronkels, vreemde zinnetjes, gedichten en boze brieven op te schrijven en slingerde deze het wijde web op. Uiteindelijk nam hij deel aan talentenshow De Beste Singer-Songwriter van Nederland. Met zijn grappige maar levensechte nummers trok hij hier een groot publiek (en Giels tranen).

Dubbele lagen

Voor zijn Nederlandstalige teksten laat Gerson zich inspireren door rappers als Fresku en Typhoon, maar ook door Spinvis. Dat Gerson van zijn eigen teksten ook niet altijd precies weet wat ze betekenen, maakt ze voor hem juist interessant. “Ik vind het heel vet als ik muziek luister met een dubbele laag.” En dat is precies hoe zijn eigen muziek ook klinkt. Soms vrolijk, zoals ‘Dorst’ met Akwasi en Rob Dekay (maar met een vleugje weemoed), of een beetje treurig, zoals ‘Deejay’ (maar met een humoristische ondertoon). Gersons liedjes zijn eigenlijk altijd een beetje grappig, maar vooral heel erg raak.

Support: Ruben Annink