The love tussen Kraak & Smaak en Moods is real! Al sinds Moods de track ‘Don’t Let People’ remixte in 2014. Toen de heren van Kraak & Smaak hun label Boogie Angst startten, was Moods dan ook de eerste die ze tekenden. Voordat ze op vrijdag 30 maart plaatsnemen achter de draaitafels, vroegen ze elkaar eerst het hemd van het lijf.

Moods: Jullie hebben net een US-tour achter de rug. Waar zijn jullie geweest en wat was de tofste stad?

Kraak & Smaak: Yes, dat was weer smullen hoor. Deze keer trokken we voor live-shows naar Los Angeles, San Francisco, het Joshua Music Tree festival in Californië, Seattle en het idyllische Jackson Hole – in de buurt van het Yellowstone National Park. Daarna hebben we nog twee dj-sets gedaan in Philly en New York. Maar Los Angeles blijft toch wel het meest te gek om op te treden – zeker als je optreedt in een oude, verlopen theaterzaal uit de jaren ’30 met 500 man voor je neus.

K&S: Jij komt ook net terug uit de States. Hoe is dat bevallen?

M: Klopt, het was erg goed om in de States te zijn. Ik ben van het westen naar het oosten gegaan met vier stops: LA, Denver, Iowa City en afgesloten in NYC met vier optredens daar. Mijn favoriete show was in Denver. De energie was heel goed daar en het was tof om met Masego en Kamau op dezelfde avond te staan.

M: Jullie nieuwe plaat Juicy Fruit is nu uit en daar staan goede features op. Hoe zijn jullie bij namen als Mayer Hawthorne, Parcels en Eric Biddines gekomen en waar letten jullie op bij vocalisten?

K&S: Thanks, we steken daar inderdaad altijd veel tijd in. Met Mayer wilden we al langer wat doen, maar meneer is druk en terecht kieskeurig, zodoende kwam het er nog niet eerder van. Met deze track was het gelukkig gelijk raak. Voor de rest veel nieuwe, frisse namen maar deze keer ook belangrijkere zing- en schrijfrollen weggelegd voor onze eigen vaste live-vocalisten Ivar Vermeulen en Berenice van Leer. We moeten het verder in het algemeen toch hebben van opkomende vocalisten en acts, er nét even eerder bij zijn dan de echt grote jongens. Het Australische Parcels is daar een goed voorbeeld van: die zitten nu op het bekende Franse Kitsune-label, wonen in Europa en spelen zich een slag in de rondte. Tijdens de opname van ’Stumble’ woonden ze nog in Byron Bay en surfden ze zich alleen een slag in de rondte, lol.

M: Ik wil het graag even hebben over ‘I Dont Know Why’ , de track met Mayer, één van mijn favorieten. Zijn jullie gezamenlijk de studio in gedoken of ging het via internet? En wat is Mayers rol geweest? Heeft hij ook iets in de productie betekend?

K&S: Dat is helemaal over het net gegaan. Op z’n simpelst gaat het ongeveer zo: we sturen een instrumentale demo (in dit geval was die al bijna af) en aan de overkant van de oceaan wordt gekeken of ze er iets mee kunnen. Indien ja, dan krijgen we de track terug met het geschreven en opgenomen liedje. Eventueel nog vocale aanpassingen, extra’s, etc., en dan maken we het hier in onze Leidse studio af. Mayer is verder niet betrokken geweest bij het afmaken van de track.

M: Op welke track zijn jullie het meest trots en waarom?

K&S: De track met Alxndr London, ‘Hands of Time’, springt er toch wel uit. Een typisch K&S downbeat nummer, filmisch, melancholisch. En Londons prachtige stem natuurlijk.

M: Wat is de inspiratie geweest voor dit album? Zijn er specifieke artiesten, films of docu’s die een belangrijke rol hebben gespeeld?

K&S: Niet per se iets expliciets, maar we waren bij het maken van deze plaat wel een beetje klaar met het uitgesproken elektronische (en clubby) karakter van onze laatste releases. Met de hernieuwde interesse in bijvoorbeeld disco en funk voelden we ons eigenlijk gelijk weer als vissen in het water. Dat werkte zeker inspirerend!

M: Het brengt me ook een beetje terug naar jullie eerste album Boogie Angst, maar dan in een nieuw jasje. Meer funk en groove. Wilden jullie terug naar jullie roots met dit album?

K&S: Dat klopt misschien wel een beetje, een soort Boogie Angst 2.0. Maar dan wel met de technische en instrumentele mogelijkheden van nu, plus het feit dat we nu veel meer met gastvocalen kunnen werken dan toen. Het album luistert ook meer als een compleet album dan bijvoorbeeld de meest recente, Chrome Waves, maar ook meer dan Boogie Angst, wat toch meer een verzameling was van de beste eerder uitgebrachte losse tracks, aangevuld met nieuw materiaal. We hebben echt het idee dat Juicy Fruit van begin tot eind klopt, misschien is het wel de beste plaat tot nu toe.

M: Nu komt er een mooi bruggetje, guys: jullie label Boogie Angst! Als ik het niet verkeerd heb is het label opgericht in 2014. Hadden jullie al lang het idee om een label te beginnen?

K&S: Eigenlijk wilden we dat al langer, maar vanwege tijdsgebrek zijn we er toen pas serieus mee begonnen. Enerzijds wilden we een label opzetten dat zou functioneren als uithangbord voor releases en performances van K&S zelf, maar tegelijkertijd kwamen we ook steeds vaker talentvolle en gelijkgestemde muzikanten, producers en dj’s tegen die nog geen outlet hadden voor hun eigen materiaal, terwijl wij vonden dat ze dat zeker waard waren. Kortom, als wij iets zouden zien zitten, waarom zouden we het dan zelf niet uitbrengen?

M: Is er een specifieke sound die jullie willen pushen op het label? Of kan Lil Yachty in principe ook op Boogie Angst releasen?

K&S: Haha, Lil’ Yachty is waarschijnlijk een brug te ver qua vibe, maar als we het gevoel hebben dat iets past bij ons qua sound – en dat kan elektronisch zijn, maar ook indie, nu disco, deep house – why not? Eigenlijk heel breed dus. Maar er moet wel toegankelijkheid in zitten, dus niet te experimenteel of te ‘niche’. Ook merken we in de praktijk dat de releases over het algemeen een kruisbestuiving zijn van, een beetje plat gezegd, dance en songs. Dus niet puur voor de vloer (wat we ook nog steeds wel graag uit willen bouwen), maar nummers die het ook goed kunnen doen op radio, online streaming, enz.

K&S: Jij werkt momenteel aan een album, hoe gaat het daarmee?

M: Het begint de goede kant op te gaan, we zijn nu druk bezig met het binnenhalen van de laatste features en dat lukt aardig. Het is een lang proces maar dat zorgt ook voor resultaten, merk ik. Gelukkig krijg ik de kans om met hele talentvolle mensen te werken.

K&S: Wat wil je bereiken met het album?

M: Ik wil kijken of ik een meer toegankelijk geluid kan ontwikkelen zonder mijn ‘sound’ te verliezen. Ook vind ik het belangrijk mezelf uit te dagen qua productie: hoe kan ik het nog beter kan maken en hoe verlies ik mijzelf niet in dit proces? Daarnaast is het goed om met verschillende mensen te werken, daar leer ik veel van.

K&S: Wat voor soort album gaat het worden?

M: Het wordt een soulvol, meeslepend album met een aantal toffe features en instrumentale jams. Een mooie showcase van wat ik kan qua productie.

K&S: Als je je huidige sound vergelijkt met die van ten tijde van ‘Love Is Real’, wat is er dan veranderd in de tussentijd?

M: Ik heb het idee dat ik nu meer nummers schrijf in plaats van hiphopbeats maak. Het proces is heel erg veranderd door de jaren heen. Minder samples en meer zelf inspelen. Het leuke is wel dat ik veel heb overgehouden aan het maken van die hiphopbeats. Bijvoorbeeld bepaalde manieren van mixen en creatief zijn met geluid. Het is ook stukken technischer geworden.

“Ik heb het idee dat ik nu meer nummers schrijf in plaats van hiphopbeats maak.”

K&S: Met wie zou je nog willen samenwerken, als the sky the limit is?

M: Anderson .Paak staat toch wel boven aan het lijstje. En als we dan toch bezig zijn: Frank Ocean, Andreya Triana, Jordan Rakei, Zak Abel, NAO, Gabriel Garzón-Montano, om er een paar te noemen.

K&S: Hoe staat het met de beatsscene in Rotterdam op het moment?

M: Rotterdam heeft veel talent rondlopen. Het is een behoorlijk ontwikkelde scene met mensen als Trian Kayhatu, Day Fly en Sevdaliza. Zij inspireren mij.

M: Tot slot: 30 maart moeten de mensen naar BIRD komen. Waarom dan!?

K&S: BIRD – we hebben er natuurlijk al een paar keer gestaan – is top. We kennen eigenlijk geen andere tent in Nederland die zo’n goeie sfeer heeft. Voor de gelegenheid nemen we een paar goedgevulde platenkoffers mee, met een selectie van totaal nieuw spul, maar ook veel exclusieve juweeltjes uit de afgelopen tien à twintig jaar in stijlen als funk, nu disco, (deep) house, breakbeats, enz. We gaan er echt een flink feest van maken!