In Rotterdam kennen we Mingue als singer-songwriter en frontzangeres van Ming’s Pretty Heroes. Sinds ze haar pen en stem ook inzet voor de dancescene, kent de rest van de wereld haar als rijzende EDM-ster, een genreswitch met een hele nieuwe live-set als gevolg. Om ons voor te bereiden op haar optreden in BIRD op 18 februari, spraken we Mingue over deze overstap, experimenteren en haar inspiratiebronnen.

Waarom de overstap van ​singer-songwriter naar EDM?

Het was een samenloop van omstandigheden. Ik merkte ik dat ik met mijn independent releases steeds hetzelfde plafond tegenkwam. Alle nummers op de radio komen van de major labels (Sony, Warner, Universal, etc.). Als independent artiest moet je veel investeren en ondernemen, maar dan nog zijn sommige doelen vrijwel onhaalbaar. Het is altijd mijn intentie geweest om muzikant te zijn en te blijven, dus dat betekende dat ik een nieuwe richting moest kiezen. Ik werd benaderd door een aantal music publishers waarmee ik proefsamenwerkingen ben aangegaan. Tijdens deze samenwerkingen bleek ik meer te schrijven dan ooit tevoren, en in allerlei soorten genres. Mijn hele blik op songwriten veranderde hierdoor. Uiteindelijk heb ik heel bewust gekozen voor de publisher MusicAllStars. Zij doen veel met EDM omdat ze onderdeel zijn van dancelabel Spinnin’ Records. Ik vind het heel tof om mee te draaien in deze jonge wereld, in de popmuziek van nu, die voor een groot deel uit elektronische muziek bestaat. En ik merkte al snel dat ik dichter bij het vuur zat: in 2016 heb ik een stuk of acht releases bij grotere labels gehad. Ik schrijf nog steeds wat ik wil schrijven, maar nu bereikt het sneller een groter publiek.

Jouw nieuwe album is elektronisch(er), hoe wil jij dit live vormgeven?

Jullie treffen me midden in het experiment! Ik heb veel gespeeld in bandformatie: tijdens de concerten rondom mijn laatste album, Roots and Bones, en de Kate Bush-theatertour speelde ik met een violist, drummer, toetsenist en bassist, een hechte groep. Logischerwijs wilde ik met hen proberen een interessante crossover te maken van EDM-tracks naar live-popmuziek. We spelen dus in een bekende formatie, maar maken meer gebruik van verschillende sounds en – met als grootste en interessantste verschil – de EDM-tracks.
Ik werk ook aan een ep waarop EDM gemixt wordt met pop, het genre waar ik vandaan kom. Ook hiervoor is het experiment, de live-shows, heel waardevol.

“Jullie treffen me midden in het experiment!”

​Welk nummer spreekt jou het meeste aan en waarom?

Ik ben gek op het sfeervolle ‘Bigger Than This’. De song heb ik geschreven samen met een andere songwriter en daarna is de productie gemaakt door LVNDSCAPE. Na het schrijven hebben we de productie dus los moeten laten, maar daar kregen we iets heel moois voor terug. Dit element vind ik sowieso leuk aan veel van de nummers: de productie is telkens weer een verrassing, ik zou er zelf nooit opgekomen zijn.

Wie of wat zijn jouw inspiratiebronnen?

Ik ben fan van een aantal stijlvolle en supercreatieve vrouwen: Feist, Lianne La Havas, Florence Welch, Regina Spektor en Kate Bush. Ook tof en wat meer passend bij het stadium waar ik me nu in bevind zijn Sia en Ellie Goulding. Er zijn ook mannen die ik hoog heb zitten, maar die noem ik de volgende keer wel!